กิจกรรม  (90   นาที)

กิจกรรมที่ 1   (5 นาที)
ทบทวน  

กิจกรรมที่  2   (5 นาที)
การอุ่นเครื่อง – สร้างความไว้ใจ

กิจกรรมที่  3  (30 นาที)                                       
 แหยมและเหงี่ยม– มิตรภาพและความสัมพันธ์

กิจกรรมที่  4   (45 นาที)
ตัวฉันและโลกของฉัน

กิจกรรมที่ 5    (5 นาที)
สรุปและการบ้าน

ให้พูดคุยเกี่ยวกับกิจกรรมต่างๆและสิ่งที่ได้เรียนรู้ จากบทเรียนคราวที่แล้ว

จุดมุ่งหมาย

            เพื่อสร้างความไว้วางใจระหว่างเพื่อน

วิธีการ

ให้แบ่งกลุ่มๆ ละ 4 คน  
1 คนยืนอยู่ด้านหน้า  3 คนยืนเรียงแถวหน้ากระดานอยู่ด้านหลัง
คนที่ยืนอยู่ด้านหน้าทิ้งตัวไปด้านหลัง
3 คนที่อยู่ด้านหลัง คอยรับและไม่ปล่อยให้เพื่อนถูกทิ้งจนล้ม

           วิธีที่จะแน่ใจว่าไม่มีใครถูกทิ้ง คือให้อยู่ใกล้คนๆ นั้นไว้ ไม่ให้เขาหรือเธอถูกทิ้งก่อน มันเป็นไปได้ยาก ที่คนถูกทิ้งจะมีความไว้ใจ
แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้ว มีเพื่อนเข้าหา เขาคนนั้นจะรู้สึกดีมากและมีความไว้ใจกลับคืนมา

จุดมุ่งหมาย

เพื่อให้เข้าใจความสำคัญของ “เพื่อน” ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการการเติบโตเป็นผู้ใหญ่
เพื่อให้เข้าใจความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนแปลงไประหว่างตัวเองกับผู้ปกครอง
เพื่อให้เข้าใจถึงอิทธิพล/บทบาทของเพื่อนที่มีต่อทัศนคติและพฤติกรรมของตนเอง

วิธีการ

ให้จับคู่กันอ่านบทสนทนา ระหว่างแหยมและเหงี่ยม    (โปรดดูที่เครื่องมือ)
ให้จับประเด็นที่น่าสนใจจากการดูสไลด์  ซึ่งสไลด์ในการนำเสนอชุดนี้มีหัวข้อดังนี้

          -  กระบวนการพัฒนาความเป็นตัวของตัวเองและคุณลักษณะของสิ่งนี้
          -  ความสำคัญของ “เพื่อน”
          -  การทดสอบช่องว่างระหว่างวัยและการจัดการความขัดแย้งกับผู้ปกครอง
          -  อิทธิพลของเราที่มีต่อเพื่อนและอิทธิพลของเพื่อนที่มีต่อเรา
          -  ความกดดันจากเพื่อน
          -  สรุปโดยการวิเคราะห์เป็นกลุ่ม ซึ่งมุ่งเน้นให้ทุกคนสามารถตัดสินใจด้วยตัวเอง

รูปแบบที่ 1 ฉันและโลกของฉัน ทำในคอมพิวเตอร์ (45 นาที)



จุดมุ่งหมาย

นักเรียนสามารถทำแผนที่ความสัมพันธ์ระหว่างตนเองกับผู้อื่น  ทั้งนี้เพื่อ
รับรู้ได้ถึงอิทธิพลของผู้คนรอบกายที่มีเหนือตัวเขา
อธิบายได้ถึงรูปแบบความสัมพันธ์กับคนเหล่านั้นและระดับความสำคัญที่แต่ละคนมีต่อตัวนักเรียน

วิธีการ



ให้นักเรียนคิดทบทวนสักครู่ แล้วเขียนชื่อบุคคลที่มีบทบาทต่อชีวิตเขามา 6 คน อาจารย์อาจแสดงตัวอย่าง "ฉันและโลกของฉัน" ให้เด็กดู (โปรดดูตัวอย่าง)



ให้นักเรียนเปิดเทมเพลตที่ชื่อว่า  'template-me-n-my-world-1'  ซึ่งอยู่ในโปรแกรมเพาเวอร์พอยต์ จากนั้นให้บันทึกไฟล์นั้นด้วยชื่อใหม่ เช่น ชื่อตัวนักเรียนเอง

ถ้าหากไม่มีคอมพิวเตอร์  สามารถทำกิจกรรมนี้ลงบนกระดาษ  ดูรูปแบบที่ 2 ข้างล่าง

     1. เปิดไฟล์ template-me-n-my-world-1’ จากโปรแกรม Power Point
     2. บันทึก (save) ไฟล์นี้โดยใช้ชื่อต่างหาก  เก็บเข้าแฟ้ม (folder) ให้ถูกต้อง
     3. ให้เริ่มทำโลกของตัวเองในพื้นที่ว่างที่เห็น
     4. ใส่ภาพและชื่อของตัวเราไว้ตรงกลางพื้นที่ว่าง ในการวางภาพ ให้เลือก ‘insert’ แล้วต่อด้วย ‘picture’
     5. จากนั้น ให้เลือกวางภาพของบุคคลรอบตัวเราอีก 6 คน  โดยให้วงกลมวงในเป็นภาพของคนที่เรารู้สึกใกล้ชิดมากที่สุด
     6. ใส่ชื่อใต้ภาพบุคคลทั้ง 6 คน  โดยการลาก box ที่เขียนว่า ‘name’ แล้วพิมพ์ชื่อทับคำว่า name
     7. ทำลูกศรลากเส้นโยงความสัมพันธ์ระหว่างตัวเรากับคนทั้ง 6 คน ระบุว่าคนเหล่านั้นมีความสัมพันธ์อย่างไรกับตัวเรา เช่น แม่ เพื่อน ครู
     8. เติมข้อความที่คิดว่า บุคคลเหล่านั้นคิดหรือมองว่าเราเป็นคนอย่างไร   ให้ใส่ข้อความลงไปในกราฟิกรูปก้อนเมฆ  (ดูภาพตัวอย่าง)
     9. ให้เติมข้อความบรรยายว่า บุคคลเหล่านั้นมีอิทธิพลอย่างไรในชีวิตของเรา   ใส่ข้อความลงในกราฟิกรูปคำพูด (ดูภาพตัวอย่าง)

         พวกเราอาจเปลี่ยนสีของลูกศรได้โดยการคลิ๊ก 2 ครั้งที่ลูกศร  จากนั้น คลิ๊กเลือกสี  โดยจะเลือกใครมาอยู่ในโลกของเราก็ได้
แต่ให้พยายามเฉพาะเจาะจงตัวบุคคลลงไป  พยายามให้ใช้คำบรรยายสั้นๆเนื่องจากเนื้อที่มีจำกัด  อย่าลืมเตือนให้บันทึก (save)
งานของไว้เป็นระยะๆ เพื่อป้องกันการสูญหายของข้อมูลหากคอมพิวเตอร์เกิดปัญหาขัดข้อง

      ตัวอย่างบุคคลที่จะอยู่ในโลกของเรา   :  อาจจะเป็นหัวหน้าครอบครัว คนรัก คนที่เป็นแบบอย่างที่อยากจะเป็น คนที่สามารถพูดคุยปรึกษาปัญหา คนที่หัวเราะ-ร้องเพลง-ตามเทรนแฟชั่นด้วยกัน คนที่แนะนำศัพท์แปลกๆใหม่ๆ คนที่มีอิทธิพลต่อความคิดของเราในเรื่องเพศตรงข้าม เรื่องการเรียน เรื่องพ่อแม่และญาติผู้ใหญ่ รวมทั้งเรื่องแผนการ/ ความฝันในอนาคต

       เราจะเลือกใครมาอยู่ในโลกของเราก็ได้ แต่ให้พยายามเฉพาะเจาะจงตัวบุคคลลงไป  พยายามให้ทุกคนใช้คำบรรยายสั้นๆเนื่องจากเนื้อที่มีจำกัด

รูปแบบที่ 2   ฉันและโลกของฉัน ทำลงบนกระดาษ (45 นาที)



แจกกระดาษแผ่นใหญ่ให้นักเรียนทำงานนี้



นักเรียนสร้าง "โลก" ของตนเองโดยทำตามคำแนะนำ (ดูเครื่องมือ)



ขึ้นอยู่กับว่าเด็กนักเรียนคุ้นเคยกับโปรแกรมเพาเวอร์พอยต์มากน้อยแค่ไหน หรือ พวกเขามีความสามารถทางด้านการวาดรูปเพียงใด
หากนักเรียนคุ้นเคยกับโปรแกรมหรือมีทักษะการวาดภาพ พวกเขาก็สามารถที่จะตกแต่ง "โลก" ของเขาให้มีชีวิตชีวาโดยไม่จำเป็นต้องทำตามคำแนะนำ
อย่างเคร่งครัด

         สรุปบทเรียนโดยให้ทุกคนมีส่วนร่วม ว่าได้ทำอะไร ถาม พูดคุย และให้สรุปย่อว่า ได้เรียนรู้อะไรบ้างจากการที่ได้วาดภาพโลกของฉัน (Map) หรือโครงสร้างความสัมพันธ์ส่วนตัว

การบ้าน
บอกทุกคนว่า ก่อนเรียนบทต่อไป ให้ระบุคน 2 คนที่มีความสำคัญอยู่ในโครงสร้างความสัมพันธ์ที่เราวาด และอาจเขียนในสมุดส่วนตัว
ถึงความรู้สึกที่มีต่อเขาทั้งสอง

          หลายคนอาจรู้สึกอายที่จะต้องบอก ให้บอกว่าไม่จำเป็นต้องเขียนอะไรที่เป็นเรื่องส่วนตัวมากๆ  แต่อาจพูดบางสิ่งที่เขารู้สึกดีกับบุคคลเหล่านั้นก็ได้