สมาคมส่งเสริมสถานภาพสตรี
ในพระอุปถัมภ์ พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาทินัดดามาตุ
หน้าแรก
|
บ้านพักฉุกเฉิน
|
ศูนย์ฝึกอาชีพ
|
พัฒนาเยาวชน
|
สถาบันวิจัยบทบาทหญิงชายฯ
|
วีเทรน อินเตอร์เนชั่นแนลเฮ้าส์
|
โครงการวิทยาลัยแม่ชี
ภาพลวงตา
เช้าวันหนึ่งหลังจากวางสายโทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย เราก็ได้พบกับ "นภา" หญิงสาวผิวคล้ำ รูปร่างเล็ก สีหน้าและแววตาอิดโรย... เธออุ้มเด็กหญิงตัวเล็กสุดไว้ในอ้อมอก ข้างกายเธอมีเด็กหญิงน่าตาน่าเอ็นดูที่จับจูงมือกันอยู่อีกสองคน... เรามองเข้าไปในแววตาของพวกเธอก็พบถึงความสับสนและไม่แน่ใจ
นภาได้แจ้งถึงเหตุที่นำพาเธอมาสู่บ้านพักฉุกเฉินว่า "หนูถูกผัวตีและไล่ออกจากบ้าน... ไม่มีที่จะไป... หนูเคยอ่านหนังสือเจอเรื่องบ้านพักฉุกเฉิน... ก็ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าตัวเองก็ต้องมาอยู่ที่นี่"
นภาเพิ่งจะอายุได้ 21 ปี เธอมีลูกสาวคนโตที่อายุย่าง 5 ขวบ ลูกสาวคนที่สองอายุ 3 ขวบ ส่วนลูกคนเล็กอายุได้ 2 ขวบ นั่นก็แสดงว่า นภา จะต้องตั้งครรภ์ครั้งแรกตั้งแต่เธออายุได้เพียง 15-16 ปีเท่านั้น แถมเธอยังท้องแบบหัวปีท้ายปีอีกด้วย เมื่อเราได้สอบถามเธอถึงเรื่องการคุมกำเนิด เธอจึงตอบเราอย่างต้องการระบายความคับข้องใจว่า
"หนูจะไปรู้เรื่องพวกนั้นได้ยังไงกันล่ะ อายุแค่ 14 ปี ก็ถูกเขาหลอกมาทำเมียแล้ว แล้วพี่เขาก็อยากได้ลูกชายมากเขาไม่คุมหรอก... ขนาดพอรู้ว่าลูกในท้องเป็นผู้หญิงเขาก็ให้หนูกินยาจะให้แท้งแต่ก็ไม่แท้งเขาก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟอีก หาเรื่องทะเลาะได้ตลอด เป็นความผิดของหนูรึไงที่ลูกเป็นผู้หญิง... พอเมาแล้วก็หาเรื่องตลอดจนไล่หนูออกจากบ้าน"
นภา เป็นเด็กต่างจังหวัด เธอเติบโตมาจากครอบครัวที่มีฐานะค่อนข้างยากจน พ่อเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเด็ก ส่วนแม่ก็ไปบวชชี นภาเรียนจบชั้น ป.6 ก็ต้องออกมาทำมาหาเลี้ยงตัวเองด้วยการเดินทางมาทำงานในกรุงเทพฯ และได้มารู้จักกับ "สมบูรณ์" ผู้ชายที่อายุมากกว่าเธอเป็นเท่าตัวเขาทำอาชีพรับจ้างเป็นยาม เพิ่งรู้จักกันแค่เพียงวันเดียวเท่านั้น นายสมบูรณ์ผู้มีวัยและเล่ห์เหลี่ยมมากกว่าก็ล่อลวงนภาไปข่มเหงที่โรงแรมม่านรูด และบอกว่าจะรับผิดชอบ นภาที่วัยเพียง 14 ปี เมื่อถูกบังคับข่มขืนจนจตกเป็นเมียของสมบูรณ์แล้วก็ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงต้องปล่อยเลยตามเลย เธอบอกว่า "ดีกว่าเขาได้แล้วก็ทิ้ง "
ชีวิตครอบครัวของนภากับสมบูรณ์ก็ลุ่มๆ ดอนๆ ด้วยปัญหาเศรษฐกิจ เงินไม่พอใช้ ยิ่งเมื่อนภามีลูก ค่าใช้จ่ายก็เพิ่มขึ้น รายได้ก็มาจาก สมบูรณ์คนเดียวเท่านั้นอีกทั้งสมบูรณ์ยังหวังรวยทางลัด นำเงินค่าจ้างอันน้อยนิดในแต่ละวันไปเล่นหวยจนหมด ยิ่งทำให้แย่ไปกันใหญ่ เท่านี้ยังไม่พอเมื่อมีปัญหาเรื่องเงิน สมบูรณ์ก็หาทางออกด้วยการกินเหล้า เข้าทำนองที่ว่า จน เครียด กินเหล้า และก็กลับมาจนเหมือนเดิม นอกจากนี้เมื่อเมาเหล้าสมบูรณ์ก็หาเรื่องนภา ทั้งหึงหวงและหวาดระแวงว่านภาจะคบชู้ จนทะเลาะกันแทบทุกวัน บางครั้งลูกก็ยังโดนลูกหลงไปด้วย ต่อมาสมบูรณ์ไปดูดวง และหมอดูบอกมาว่าถ้าได้ลูกเป็นผู้ชายจะทำให้มีโชคลาภครอบครัวจะสุขสบาย... เมื่อนภาท้องลูกคนที่สามสมบูรณ์ดีใจมากเขาตั้งความหวังไว้ว่าลูกคนนี้ต้องเป็นผู้ชาย เมื่อไปอัลตร้าซาวน์พบว่าเป็นเพศหญิงสมบูรณ์เสียใจ และผิดหวังมากเขาจึงซื้อยาพวกยาสตรีมาให้นภากินเพียงหวังว่านภาจะได้แท้งลูก... แต่นภาก็ไม่แท้งเธอคลอดลูกคนที่สามซึ่งมีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ดี... นั่นจึงเป็นเหตุให้สมบูรณ์สุบบุหรี่และกินเหล้าอย่างหนักเพื่อคลายเครียดทุกวัน ส่งผลให้ทะเลาะกับนภาทุกวัน จนกระทั่งไล่นภาออกจากบ้านในที่สุด
หลังจากนภามาอยู่บ้านพักฉุกเฉินได้ประมาณสิบวัน สมบูรณ์ก็ตามหานภาและลูกจนเจอ ซึ่งก็ด้วยความช่วยเหลือของนภาเองที่โทรศัพท์ติดต่อไปหาสมบูรณ์ด้วยความคิดถึง... สมบูรณ์มาขอรับตัวนภาและลูกกลับบ้าน
"พี่ผมจะปรับปรุงตัวจะไม่กินเหล้า ผมรักลูกกับเมีย... ผมผิดเอง" นี่คือถ้อยคำคร่ำครวญของสมบูรณ์ระหว่างที่มาขอรับตัวลูกเมียกลับบ้าน แต่ด้วยสภาพของสมบูรณ์นั้นเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาหลายวันตัวเขามีแต่กลิ่นเหล้า... สมบูรณ์ได้เล่าให้เราฟังว่า... "เมียเก่าผมเขาก็มีชู้เขาทิ้งผมไป ผมก็กลัวว่านภาจะไปมีคนอื่นเพราะตอนที่ได้เขามาผมก็หลอกเขา... พอมาอยู่ด้วยกันผมก็อยากให้ลูกเมียสบายแต่ผมก็ทำไม่ได้ไม่เหมือนกับครอบครัวคนอื่นเขา... ผมก็กลัวเขาทิ้งผม... นี่ถ้าผมมีลูกผู้ชายก็อาจจะสบายไปแล้ว" เมื่อเราแนะนำให้คำปรึกษาเรื่องเหล้าและบุหรี่ สมบูรณ์ก็ให้เหตุผลกับเราว่า "ผมแค่กินเหล้ากับสูบยาเส้นเพื่อคลายเครียด... และบางทีก็ต้องกินเพื่อจะได้เข้ากลุ่มกับเพื่อนที่ทำงานให้ได้... ผมไม่ได้ติด... ต่อไปนี้ผมจะไม่กินเหล้าไม่สูบยาอีกแล้วผมสัญญา" นี่คือคำบอกเล่าของผู้ชายคนหนึ่งที่แม้จะสำนึกผิดแต่ในถ้อยคำของเขาก็ยังคงมีความคิดความชื่อที่ผิดๆ แฝงอยู่
นภายังคงไม่ยอมกลับไปอยู่กับสมบูรณ์ เธอขอดูความประพฤติของสามีเสียก่อนว่าดีขึ้นจริงๆอย่างที่สัญญาหรือไม่... เธอบอกกับสมบูรณ์ว่า "จริงๆ แล้วหนูว่าจะเลิกกับพี่... หนูจะฝากลูก จะไปหางานทำเลี้ยงลูกคนเดียว แต่ถ้าพี่บอกว่าจะปรับปรุงตัวหนูก็จะให้โอกาสพี่" หลังจากนั้นเมื่อสมบูรณ์เลิกงานเขาจะมาเยี่ยมนภาและลูกที่บ้านพักฉุกเฉินแทบทุกวัน สภาพเขาดูดีขึ้นเนื้อตัวสะอาด ไม่มีกลิ่นเหล้าและบุหรี่... ซึ่งก็คงไม่มีใครสามารถบอกได้ว่าภาพที่เราเห็นนั้นเป็นภาพจริงหรือภาพลวงตา... หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปนภาคิดว่าเขาน่าจะปรับปรุงตัวได้จริงๆ แล้ว เธอจึงขอพาลูกกลับไปอยู่กับสมบูรณ์อีกครั้ง
ผ่านไปประมาณสี่เดือน นภาก็กลับมาเธอนำลูกสาวคนโตและคนเกลางมาฝากเลี้ยง แจ้งว่าไม่มีเงินเลี้ยงลูกและลูกสองคนนี้ต้องเข้าเรียนแล้ว... ส่วนลูกคนเล็กเธอจะเลี้ยงดูเอง
ห้าเดือนหลังจากนั้น สมบูรณ์ได้หอบหิ้วลูกคนเล็กมาขอความช่วยเหลือที่บ้านพักฉุกเฉิน เขาเล่าให้เราฟังด้วยความโกรธแค้นต่อนภาว่า "มันมีชู้ มันหนีไปมีผัวใหม่ ทิ้งลูกไว้ให้ผม แล้วมันก็ไปมีชู้" ซึ่งในความเป็นจริงนภาได้โทรศัพท์มาปรึกษาและเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้แล้วว่า นภาออกไปทำงานเป็นยามเช่นกัน และในวันที่เกิดเรื่องสมบูรณ์เมาเหล้าและไปหาเรื่องที่ทำงานด่าว่านภาต่างๆ นาๆ ซึ่งก็ไม่พ้นข้อกล่าวหาที่ว่านภามีชู้ พอกลับมาบ้านก็มาทะเลาะกันอีกอย่างรุนแรง สมบูรณ์ได้กระทืบนภาไปที่ซี่โครงด้านขวา และนภาก็ต่อสู้ป้องกันตนเองโดยใช้มีดฟันที่ขาของสมบูรณ์ซึ่งก็ถูกไปแบบเฉี่ยวๆ สุดท้ายในการสู้รบครั้งนี้นภาก็เป็นฝ่ายพ่ายแพ้เพราะสู้แรงของสมบูรณ์ไม่ได้เธอจึงต้องปล่อยให้สมบูรณ์ซ้อมจนพอใจ และพอตกค่ำสมบูรณ์หลับไปนภาจึงหนีเอาตัวรอดโดยไม่สามารถเอาลูกออกมาด้วยได้... นี่คือจุดสิ้นสุดที่นภาต้องการแยกทางกับสมบูรณ์อย่างสมบูรณ์จริงๆ เธอปฏิเสธการพบปะพูดคุยกับสมบูรณ์ทุกทางเธออยากมีชีวิตใหม่ที่ดีกว่า เธอบอกว่า "พอกันที... หนูกับพี่สมบูรณ์คงไม่เหมือนพระเอกนางเอกในละครที่นางเอกถูกพระเอกข่มขืน แล้วก็มารักกันและอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข"...
ชีวิตครอบครัวของนภากับสมบูรณ์จบลง... เด็กสาววัย14ปี ที่ต้องเป็นเมียแบบเลยตามเลยกับผู้ชายที่ข่มเหงเธอในวันแรกที่พบกันมาเป็นระยะเวลากว่า 7 ปีมันก็คงเกินพอสำหรับนภาแล้ว
หากผู้หญิงและเด็ก ท่านใดประสบปัญหาในชีวิต เช่น ความรุนแรงในครอบครัว ท้องไม่พร้อม ถูกข่มขืน หรือติดเชื้อ เอช ไอ วี สามารถติดต่อขอรับความช่วยเหลือได้ที่ สมาคมส่งเสริมสถานภาพสตรีฯ บ้านพักฉุกเฉิน 501/1 ซ.เดชะตุงคะ 1 ถ.เดชะตุงคะ แขวงสีกัน เขตดอนเมือง กรุงเทพฯ 10210 โทรศัพท์ 0 2929 2222 ตลอด 24 ชม. อีเมลล์:
knitnaree@hotmail.com
และ ในกรณีที่ท่านต้องการให้ความช่วยเหลือผู้หญิงและเด็กในบ้านพักฉุกเฉินสามารถติดต่อได้ที่ ฝ่ายประชาสัมพันธ์ และหาทุน โทร. 0 2929 2301-3 ต่อ 109,113 หรือ 0 2 929 2308 อีเมลล์:
admin@apsw-thailand.org
Facebook: สมาคมส่งเสริมสถานภาพสตรีฯบ้านพักฉุกเฉินดอนเมือง
www.facebook.com/apswthailand.org
หรือ สามารถดูข้อมูลรายละเอียดผ่านทางเว็บไซด์สมาคม
www.apsw-thailand.org