โทษของยาเสพติด

          ถ้าพูดเรื่องโทษของยาเสพติด คงจะหาคนที่ไม่รู้นี่ยากมาก ถ้าพ่อแม่หรือคุณครู เอ่ยคำว่า "โทษของยาเสพติด" เด็กๆ หรือพวกวัยรุ่นก็จะคิดว่า "เหอะ... ใครๆก็รู้" อยู่ในใจหรืออาจคิดว่า " อีกและฟังจนเบื่อ" ไม่ก็ทำหน้าเซ็งเป็ด... ถ้ามีความรู้มากมายจนเบื่อแล้ว ผลที่ได้น่าจะออกมาตรงที่อนาคตของประเทศไทยเกิดภาวะเบื่อหน่ายยาเสพติด และไม่ไปข้องแวะกับยาเสพติดหรือเปล่า?... แต่จากที่เราได้รับรู้ตามข่าวแทบทุกวันกลับเป็นตรงกันข้าม… เช่น หัวข้อข่าวที่จะยกมากล่าวถึงในวันนี้

         "จับโจ๋วัย 17 ขายยาบ้าผ่านเฟซบุ๊ค รับหาเงินเสพ" ผู้สื่อข่าวรายงานว่าขณะนำตัวมาสอบสวน เจ้าหน้าที่ได้ว่ากล่าวตักเตือนถึงโทษของยาเสพติดต่อหน้า มารดาของนายนัท ทำให้นายนัทเกิดสำนึกผิดที่ทำตัวเกเรไม่ยอมเรียนหนังสือ และเสพติดยาบ้าสร้างความเสียใจให้ กับมารดาและครอบครัว จึงร้องไห้เสียใจ และก้มลงกราบเท้ามารดาต่อหน้าเจ้าหน้าที่สืบสวน สร้างความสะเทือนใจ ให้กับเจ้าหน้าที่ที่พบเห็น.. แม่ของเด็กเป็นแม่ค้าหาเช้ากินค่ำ และเมื่อทราบว่าลูกกระทำผิดเธอรู้สึกเสียใจมากแต่ก็ไม่ถือโทษโกรธลูกเธอพร้อมอภัยให้ลูกเสมอ สำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นยอมรับว่าเป็นความผิดของตนเองที่ไม่ได้ดูแลลูกมัวแต่ทำมาหากิน... (ข่าวจากเดลินิวส์และรายการเรื่องเล่าเช้านี้ วันที่ 11 ต.ค.55)

         จากข่าวดังกล่าวผู้เขียนจะไม่กล่าวถึงโทษของยาเสพติดที่มีผลต่อร่างกาย ระบบประสาทและจิตใจ อีกทั้งจะไม่กล่าวถึงโทษทางกฏหมาย เพราะคนแทบทั้งโลกต่างก็รู้ถึงพิษภัยของยานรกกันเป็นอย่างดีเนื่องจาก "ยาเสพติดเป็นภัยต่อชีวิตเป็นพิษต่อสังคม" แต่จะกล่าวถึงโทษอีกอย่างหนึ่งคือ " การทำให้พ่อแม่เสียใจ หรือ อกตัญญูต่อบุพการี " การที่รับรู้ว่าลูกของตนติดยาเสพติดหรือยานรกนั้นส่งผลให้หัวใจของคนเป็นพ่อเป็นแม่แตกสลาย... และโทษหรือบาปกรรมที่ทำให้พ่อแม่เสียใจนั้นช่างหนักหนาสาหัสกว่าโทษอื่นใด... ดังที่คำพระท่านกล่าวไว้ว่า "เราทุกคนตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ล้วนมีความผิดบาปติดตัวกับบุพการี ล้วนเป็นหนี้บุญคุณของบุพการีมากมาย" อีกทั้งบาปกรรมจากการเป็นลูกอกตัญญูและทำให้พ่อแม่ต้องเสียใจ และเสียน้ำตานั้นคงไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้ ... เพราะฉะนั้นหน้าที่เบื้องต้นคนเป็นลูกที่พึงกระทำต่อบุพการีคือ ทำให้ท่านสบายใจ มีความสุข และ ความสุขของคนเป็นพ่อเป็นแม่นั้น ขึ้นอยู่กับการมีคนลูกเป็นคนดีก็เท่านั้นเอง… (ไม่มากไปใช่ไหม?)